vanmiddag voelde ik me helemaal de verteller. het is een gevoel dat ik ook wel ken van mijn werk als gids bij nationaal monument kamp vught, maar vertellen over joden die in de oorlog zijn vermoord, en dat verhaal dan doen in het huis dat zij hebben bewoond, en dat dan weer ten overstaan van vijftien belangstellenden die zo maar binnen zijn komen lopen... dat is toch wel heel bijzonder.
ik was vanmiddag de verteller bij jan mulders en emma willemsen op de van der does de willeboissingel 35 in den bosch om er te verhalen van de vroegere bewoners, de in 1943 in sobibor vermoorde isaäc van leeuwen en zijn (tweede) vrouw sien (meisjesnaam: van os).
morgen (zondag 1 mei) mag ik het verhaal nog twee keer vertellen, om 10.00 en 14.00 uur. interesse? kom vooral langs. kom op tijd, want er is - zo bleek vandaag - veel belangstelling, en de ruimte is beperkt. en is het vol, dan zijn er ongetwijfeld uitwijkmogelijkheden.
zie ook: ondergronds (over onderduikers in de l.w. beekmanschool)
delen via...
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Telegram (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)