merlijn huntjens uit heerlen heeft vanavond de dichtslamrap 2016 in boxtel gewonnen. sterke originele zinnen en taalvondsten, was het oordeel van de jury. de publieksprijs ging naar de amsterdamse - maar van oorsprong boxtelse - martje wijers.
elf dichters namen deel aan de finale. na een eerste ronde selecteerde de jury vijf kandidaten die in de laatste ronde de strijd om de hoofdprijs moesten aangaan: martje wijers, griet menschaert (eindhoven), arnoud rigter (eindhoven), merlijn huntjens en gijs ter haar (roermond).

krijg je tegenwoordig nog een zaal plat met poëzie? zo ja, hoe wordt het dan als je er een volle kroeg mee confronteert?

het lijkt zich zo slecht met elkaar te verdragen: het verheven woord en de wereld van het platte vertier. dit is een geheel foute benadering van iemand die niet van deze - maar van een heel oude - tijd is. ik geef het toe. ik erken de fout.

ik heb vanavond genoten van prachtige gedichten en voordrachten in een overvolle cafézaal; een ambience waarin je niet zou vermoeden dat je er een speld zou kunnen horen vallen - en toch kon dat tijdens de performances van elf nederlandse en vlaamse dichters tijdens de finale van de boxtelse dichtslamrap.

voor wie nog wat fototechnische informatie wil, kan ik zeggen dat de verlichting van het podium (en van de zaal) op de grens van rampzalig verkeerde, met een raar zwak podiumlicht dat contrasten zorgvuldig wil elimineren. ik heb de foto's in zwart-wit geschoten met een fujifilm x-e1 camera en verschillende lenzen (fuji en nikon). in vrijwel alle gevallen op iso 6400, open diafragma en op sommige momenten met een sluitertijd tot 1/15 seconde. dat is bijvoorbeeld het geval bij de foto's van martje wijers en iris penning.