soms met navrante humor: "ondanks dat het niet de bedoeling was, hebben we beiden de leeftijd van 89 jaar bereikt". en "we doen dit natuurlijk ook voor ons nageslacht. want ook dat hebben we, geheel tegen de bedoeling."
het is de equivalent van de opgestoken middelvinger naar de beulen van toen - hoewel de dames voor het maken van dat gebaar ongetwijfeld veel te netjes zijn.

ze hebben het allemaal meegemaakt. van antisemitische treiterijen van vóór de oorlog tot de concentratiekampen, van de hollandsche schouwburg via kamp vught (waar ze anderhalf jaar waren ingedeeld bij het philips-kommando, wat hun redding zou worden) naar auschwitz. uiteindelijk bevrijd. zij hebben de oorlog samen met hun moeder overleefd. wat dus niet de bedoeling was, zoals selly herhaaldelijk in haar toespraak terug liet komen. want uitroeiing was per slot van rekening wat met hitlers ‘endlösung’ werd beoogd.

“in auschwitz zijn we nooit meer geweest. dat kunnen en willen we ook niet. de beelden en herinneringen daaraan dragen we altijd met ons mee. daar komen we nooit meer overheen. voor vught ligt dat iets anders. in het begin van de jaren negentig werkten we mee aan een lesbrief. het was voor het eerst dat we terug waren in vught. en nu dus weer. om te verhalen van onvoorstelbare gebeurtenissen waarvan eigenlijk geen voorstelling te geven is. om u te informeren. om geschiedenis door te geven.”