met een boomblad in de bek draait de meerkoet enkele rondjes op z'n nest in de zuid-willemsvaart. als het juist plekje voor de nestbekleding gevonden is, wordt deze netjes gedrapeerd en gooit de vogel z'n overdreven grote poten in de strijd: het blad wordt op de bodem van het netst over de takjes geplet met lompe zwemvogelvoeten *.
mooi ritueel om te aanschouwen.
mooie plaats ook heeft de vogel uitgekozen voor zijn drukke bedoening (want zo'n nest bouwen en onderhouden is geen sinecure!). de broedplaats geniet de bescherming van de meerpalen en daar tegenaan getimmerde panelen. en de vogel valt meestal mooi weg tegen de achtergrond. maar enkele meters boven het nest raast het bossche binnenstadsverkeer over de kasterenbrug.
maar ja, dat nest moest dáár komen, hoe dan ook en koet que koet...
* het woord zwemvogelvoeten heb ik gejat. ik ken het alleen uit het gedicht de stad van hans andreus. dat leest u onder meer hier.
delen via...
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Telegram (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
Geweldig, Jan, en geestig ook.
dank je, guido.
de humor ligt niet alleen op straat, maar ook in de knaal.