een kleine twee decennia lang bevond zich hier mijn werkplek, op de hoek van de wal en de grote berg in eindhoven.
ik was er economieredacteur, zette voor het eindhovens dagblad in 1994 de eerste nederlandse kranten-internetsite op poten, was er jarenlang eindredacteur, regioverslaggever (maar dat dan weer vooral in helmond en deurne) en sloot er mijn journalistieke loopbaan af als kunstredacteur - bij de zoveelste reorganisatieronde in krantenland.

het oude gebouw werd vooral verguisd - maar niet door mij. ik hield van die betonkolos en heb - van een afstand - bedroefd de teloorgang ervan aanschouwd. maar misschien heeft dat ook wel heel erg met nostalgie te maken. naarmate je ouder wordt, worden veranderingen minder aangenaam.

er is - moet ik toegeven - een prachtig glazen bouwwerk voor in de plaats gekomen. een kantoor waar huisvesters huizen. en waar je onder een glazen stolp een wandelingetje kunt maken om er bijvoorbeeld een schommelend meisje tegen te komen. er zouden meer bankjes moeten komen. ideale plek om daklozen op te vangen. en mensen die met hun ziel onder de arm lopen.