natuur is natuurlijk prachtig, maar ik ben eigenlijk toch wel heel erg gek op dit soort cultuurlandschappen: voor na voor vette klei op een pas geploegde akker even buiten koudekerke.

het is niks als de zon de door ploegscharen gladgestreken hompen niet aanschijnt. maar doet de zon dat wel, wordt je een overdaad aan schitterende verdwijnpunten voortgetoverd. en soms tref je het dan dat je in het voorbijgaan zomaar het prachtvolst denkbare landschap voorgeschoteld krijgt.

niks meer aan doen, zou ik willen zeggen. maar ook al zou de boer naar me luisteren, de weergoden zijn niet zo beleefd jegens de liefhebber van dit landschap. één buitje en de glans is er af.

het beeld suggereert natte klei en dat is gezichtsbedrog. de grond is vreemd genoeg gortdroog. een voorbijgaande buurtbewoner weet dat het "hier nog nooit zo droog geweest is in deze tijd van het jaar".

het is zaterdag 8 oktober 2016, precies op het middaguur, en het is een zomerse dag...