zo'n hele rij strandhuisjes naast elkaar, daar moet je vooral niet aan de achterzijde kijken: alsof je middenin een achterbuurt staat. vreselijk. je moet het toch maar als je vakantievertier zien...

maar hier is het nog maar het begin van het seizoen. tractoren met aanhangers en vrachtwagens rijden nog in strakke regelmaat over de strandopgang van dishoek om huisjes van de verderop gelegen parkeerplaats achter de duinen te transporteren naar hun seizoenplek op de grens van duin en strand.

voordat alles staat, vind je hier nog van die enkele solitaire huisjes met veel ruimte eromheen, badend in het zonlicht als de wolken even verschuiven.

vanaf het bankje achter het hek op de duintop is er nu nog wel een mooi uitzicht. hier kun je echter binnen de kortste keren uitzien op de gribus van het platte vermaak. wein, weiber und gesang. en vooral veel kuilen op de grens van eb en vloed...