er is een periode in mijn leven geweest waarin ik mij trachtte te bekwamen in het schrijven van verzen. maar wil je hiermee iets bereiken, moet je meer dan alleen ambitie in je mars hebben. en zelfs aan die ambitie ontbrak het eigenlijk wel. het is dus niet echt iets geworden. toch is ooit een van mijn gedichtjes gepubliceerd in een bundel - en wel op de achterpagina van een vers van drs. p. het was een heel beperkte oplage. dat telt dus nauwelijks mee. maar één sonnet heeft toch iets betekend. 'november in de meierij', geschreven in 1994, werd in 1995 (bijna dertig jaar geleden dus) opgenomen in meulenhoffs poëzie-dagkalender, uitgekozen door samensteller hans warren. moet dus drie decennia geleden in de boekhandel hebben gelegen. het zal een toevalstreffer zijn geweest, want pogingen die ik later ondernam om in deze dagkalender iets van mijn werk te laten zien, zijn op niets uitgedraaid (hoewel, op een keer een eervolle vermelding na). u ziet, van dichten komt mi cleine bate.
het is weer november en zojuist is bij het opruimen een velletje papier met het rijmloze sonnet opgedoken. en omdat het er nu toch het jaargetijde voor is, mag het wel een keertje in de herhaling.
november in de meijerij
dorre stoppels op een maïsveld
midden in november
rechte rijen strootjes
in de zwarte grond
riet en slootvuil
smeulend in de berm
de sloten en de greppels
schoon reeds voor de schouw
het wordt hier nooit meer stil
de polder raast en ronkt
ingesnoerd in een corset
van strakgetrokken wegen
hier en daar nog wacht een oude populier
gelaten op de klompenmaker
delen via...
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Telegram (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)