op een donkere plek als deze kan ik mijn ogen uitkijken. 18-septemberplein eindhoven. ondergronds. het domein van fietsen en fietsers.
dat eindhoven door sommigen - velen eigenlijk wel, denk ik - wordt gezien als een lelijke, onpersoonlijke stad heeft volgens mij veel te maken met het nauwelijks betwistbare feit dat het de kneuterigheid van brabants hoofdstad ontbeert. want kneuterigheid, daar zijn we met z'n allen toch wel erg gek op, toch?

tja, als je niet van eigentijdse architectuur houdt, of het vervelend vindt dat niet het hele jaar door carnavalsmeziekskes door de stad trekken...
houd je van het dorp, blijf je in den bosch. houd je als brabander van de stad, is eindhoven - hoewel ik tilburg niet te na wil spreken - je stad.

eindhoven is de stad met de mooiste moderne architectuur van de provincie - maar ja, dat vind ík dan hè. het is een stad om heel veel naar boven te kijken - want daar is in eindhoven veel moois te zien.
eindhoven is ook de stad van die prachtige 'blob' van de italiaanse architect fuksas, gebouwd aan de rand van het 18-septemberplein. en op dat plein komen als twee hoornen des overvloeds de in- en uitgangen van de ondergrondse fietsenstalling naar boven.

dat is hier, op de foto.

de krochten van onderaards eindhoven zijn soms nog mooier dan de fraaie architectuur bovengronds.