lange tijden staan de polders rond den dungen, van oudsher de groentetuin van den bosch, vol prei (als er tenminste even geen maïs staat). en dan opeens: de oogst! het mes gaat erin. zoals vandaag, op deze plek in de dungense polder, die inmiddels voor een groot deel door de grote muil van de zich groot wanende stad, buurman den bosch, is opgeslokt.
prei hoort erbij, elk jaar weer. er zijn mensen zie de lucht ervan niet kunnen velen, maar ik vind 't heerlijk.
prei hoort erbij, en zeker hier...