sinds kort hangt deze mooie jonge dame onder de trap. (o jee, dat is wel een luguber zinnetje, maar samen met de foto lijkt een misverstand niet voor de hand te liggen.) het meisje hangt er mooi uitgelicht bij, in een lijst die in de loop der tijd wel wat te verduren heeft gehad. de zwart-witfoto zelf is nog in goede conditie.
wie 't is? geen idee. de foto komt uit de studio van fotograaf felix célis in herstal, bij luik, en is gesigneerd: f. célis. het vergt enig zoeken om te ontdekken dat de fotograaf gevestigd was aan de rue st. lambert (nummer onbekend) in herstal. ik wil wel wat meer van die felix célis weten. van dat meisje trouwens ook wel, maar dat geef ik al snel op.
op google maps zie ik dat de rue st. lambert in herstal parallel loopt aan de linker oever van de maas, de tweede straat gezien vanaf de rivier. het is eigenlijk maar een klein stukje van een doorgaande straat. dat kun je zien in google streetview. het is geen straatbeeld om vrolijk van te worden: veel gesloten panden, dichtgespijkerde ramen, afgebladderde verf. hier wurmt de verloedering zich door de voegen. waar célis z'n zaak had? elke aanwijzing ontbreekt.
op veilingwebsite delcampe.net staan foto's van célis aangeboden voor prijzen tussen 2 en 12 euro. ze zijn vermoedelijk gemaakt in de jaren twintig van de vorige eeuw. portretten. een militair, communicantjes (jongens en meisjes, ook dubbelportretten), een geestelijke, een besnorde jonge man op een stoel...
goede portretfotograaf, voor zover ik dat aan de hand van slechts enkele foto's kan beoordelen. maar verder is er niets over te vinden dan die verlopen straat waarin célis z'n studio had.
jarenlang hing dit meisjesportret in café de s'-limmerick in vught. samen met dat van nog een ander communicantje, een jongen. zelfde stijl. altijd als ik er was voor een natje en/of droogje, moest ik even naar deze foto's kijken, maar vooral dan toch naar dit meisje.
lang geleden alweer beloofde uitbater eelke de jong van het eetcafé me de foto, waarvan de lijst rücksichtslos, met grote schroeven dwars door het hout heen, tegen de muur was bevestigd. minstens al weer een jaar geleden - schat ik in - mocht ik de foto meenemen. hij heeft een tijd op de schoonmaakbeurt moeten wachten, maar deze week heeft-ie z'n plekje onder de trap gekregen, zodat ik er elke dag enkele keren voorbij kom.
eetcafé de 's-limmerick bestaat niet meer. eelke de jong heeft de zaak van de hand gedaan om elders iets nieuws te beginnen. dat is jammer. want de tent wordt nu omgedoopt tot 'grand café beleef!' en naar mijn voorzichtige inschatting betekent dat niet veel goeds. kijk maar naar al die andere etablissementen die een sfeervolle inrichting hebben ingeruild voor de pure onpersoonlijkheid die meestal schuil gaat onder het begrip 'trendy'.
maar dit alles terzijde. het ging om een prachtig foto, per slot van rekening.