dit is al weer een oude foto - van vorig jaar. de laatste dag van het vorige jaar weliswaar, maar toch wel heel erg 2015...
dit is een landschap van driehoeken - in mijn beleving dan. de rij populieren naar de einder vormt een driehoek boven de horizon, de weerspiegeling in de sloot suggereert een driehoek die daaraan spiegelbeeldig is. stukken land hebben driehoekige vormen, er zit een lichte driehoek in het water voorin de sloot. maar de mooiste vind ik de driehoek (voor een deel alleen gesuggereerd) die de bomen vormen met hun spiegelbeeld.

met een beetje goede wil zie je ook nog langs de lijnen in de verschillende richtingen mooie complementaire hoeken. of beweer ik nu iets waaruit blijkt dat ik toch niet zo goed heb opgelet tijdens de meetkundeles?

als je de belichting op je camera instelt op de zon die door de kruinen schijnt, wordt alles onder de horizon onderbelicht. dat lijkt misschien wat minder waarheidsgetrouw, maar probeer het in werkelijkheid maar eens uit door in zo'n situatie je ogen tot speetjes dicht te knijpen en door je oogharen te kijken. dat zorgt voor een verhoging van het contrast. het donker wordt donkerder, het licht lijkt lichter en je krijgt het idee van extreme scherpte.

zo fiets ik dus door het landschap ;-).