het is een ontroerend verhaal over twee joodse kinderen die de oorlog overleven door hulp van buitenaf, maar ook door het maken van moeilijke keuzes in dilemma's die zelfs voor volwassenen nog veel te groot zijn. keuzes waarvan ze - als overlevers van de holocaust - hun hele verdere leven hebben afgevraagd of ze wel goed hebben gekozen. had de joodse ursula, die niet op transport hoefde, haar pop toch maar moeten afstaan aan dat huilende meisje dat wél weg moest? en had haar broertje george toch die ene vrouw kunnen redden zonder zelf op transport te moeten?

best zware kost voor een kind. maar verteller eric borrias slijpt er de scherpe kantjes af terwijl het verhaal toch binnenkomt. het zijn de kinderen die aandachtig luisteren terwijl een moeder in het publiek een traantje weg pinkt.

o, als ik toch zo kon vertellen...