het autootje dat me voorbij rijdt, stopt een paar honderd meter voor me uit. een man stapt uit, scharrelt en zoekt in de greppel en tilt daar aan één poot een dood jong dier uit. een ree, een geitkalf. “geschoten of doodgereden”, vraag ik. doodgereden dus, constateert de man die zich bekend maakt als twan van der heijden. hij is vrijwilliger van de stichting afhandeling & monitoring fauna-aanrijdingen (samf). en dit is wat hij doet: dode dieren ruimen die door bij het oversteken van de weg het loodje hebben gelegd.
“ik denk dat het een geitkalf van omstreeks mei vorig jaar is”, verklaart van der heijden desgevraagd. vermoedelijk vanmorgen doodgereden langs de vogelenzang in sint-michielsgestel.
doodgereden dieren… ik kijk er toch wel van op als van der heijden vertelt dat vorig jaar in zijn regio in noord-oost brabant ruim 300 doodgereden dieren zijn geruimd. en dat zijn dan alleen nog maar de reeën en herten. in de hele provincie noord-brabant zijn het er vorig jaar zo’n 1.100 geweest. daarnaast zijn er andere verkeersslachtoffers zoals dassen, vossen, herten en wilde zwijnen - ze lopen alles bij elkaar ook in de honderden. zo veel… ik had me dat nooit gerealiseerd.