een beeld van de tentoonstelling antropoceen met foto's van edward burtynsky

het antropoceen, het tijdperk van de mens, hoe blij mogen we ermee zijn? niet zo heel erg, zou ik met een sterk gevoel van understatement willen antwoorden. want jezus, wat hebben we er een zootje van gemaakt. we beseffen dat niet elke dag. maar hoe mooi is het als er gewoon musea zijn die je met de neus op de feiten kunnen drukken. zoals de 'kunsthal helmond'. en dat als je met je neus op de feiten staat gedrukt een opkomende depressie strijdt met bewondering, omdat het verval dat onze leefomgeving aantast zulke prachtige beelden op kan leveren. verval - ik heb het vaker gezegd - is uiterst fotogeniek.

'antropoceen' is de tweede grote expositie van de canadese fotograaf edward burtynsky in de kunsthal van museum helmond. samen met de (eveneens canadese) jennifer baichwal en nicolas de pencier legde burtynsky in meer dan twintig landen de voetafdruk van de mens op aarde vast. grote foto's, enorme foto's, indringende foto's. afgewisseld met indrukwekkende video's die ook zo'n beetje 'the making of' vastleggen.
ga kijken in museum helmond. het kan nog tot 11 september van dit jaar.