isn’t she lovely…

een bellenblazende huisjesslak op een oud raamkozijn
zouden ze net zo lekker zijn als wijngaardslakken, vraag ik me weleens af. een niet zo diervriendelijke gedachte, ik weet het. maar een echt appetijtelijke aanblik biedt de huisjesslak op het oude raamkozijn van de schuur nu niet bepaald. dus is de gedachte aan consumptie snel over.

in fotografisch opzicht zijn het toch steeds weer fascinerende schepseltjes. isn't she lovely, dacht ik toen ik afdrukte. maar is het wel een she? kun je dat ergens aan zien? geen idee.

iets anders waar ik niets van begrijp: dat belletjesblazen. misschien moet ik hier even uitleggen dat ik de slak vond op een droog stukje aarde en dorre blaadjes. nadat ik het beestje had opgetild, de blaadjes voorzichtig had verwijderd en het op het kozijn van de schuur had gezet, blies het ineens deze belletjes uit, vanonder het slakkenhuis.

nou heb ik toch echt wel vaker huisjesslakken gefotografeerd, maar dit had ik nooit eerder gezien. waarschijnlijk nooit goed opgelet, want het fenomeen is natuurlijk door anderen al veel eerder gesignaleerd, ondekte ik na een beetje googelen.

ik ben geen bioloog. het gaat me om het plaatje. wat dat betreft zijn huisjesslakken dankbare onderwerpen voor de zwart-witfotograaf.


gefotografeerd met:
camera: fujifilm x-t2, lens: fuji xf 18-135 op 135 mm, iso: 1600, diafragma: f/8.0, sluitertijd: 1/160 sec.
geconverteerd naar zwart-wit met tonality ck van macphun/skylum

Eén gedachte over “isn’t she lovely…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *