vandaag was de aftrap van een nieuwe vaartocht op de dommel: 'de dommel van peer tot den bosch' - maar daarvan in feite slechts een stukje, van de buurtschap halder naar (ongeveer) kasteel maurick en weer terug. maar dan wel met prachige poëzie met de hele dommel als onderwerp, tot peer aan toe.
de vaartocht met gedichten over de dommel en het water is een initiatief van dichtslamrap boxtel, met als drijvende kracht mijn oud-collega marcel linssen, die tevens de grote initiator is van de jaarlijkse 'dichtslamrap' in café 'le temps perdu'.
dit is echt spelevaren, met dichters die - virtueel, want hun verzen worden vanaf cd ten gehore gebracht - meedrijven in fluisterboten, die hun klanken laten deinen op kabbelend boegwater en bruisend kielzog. en dan hebben we het nog niet eens gehad over het uitzicht vanaf de rivier; uitzicht op nieuw en oud herlaer, kasteel maurick, huis muyserick, 't vaantje en het dommelhuis waar volgens geruchten indertijd máxima zorreguieta zou hebben gewoond in de tijd dat de nonnen van vught haar het nederlands bijbrachten. dit laatste is een apocrief verhaal, maar voor kaat van eijdhoven een té mooi gegeven om het niet tot een fraaie ballade (begeleid op ukelele) te verwerken.