als ze die ted-talk van achttien minuten, in het najaar, in californië heeft gedaan, dan zal die zucht van verlichting haar ontvallen. dan stelt ze werkelijk iets voor. dan hoeft ze niet meer alle werkdagen van de week in de bedompte grot in het midden van de werkvloer van haar kantoor door te brengen. of wij - mensen in het publiek het publiek - dat kennen, dat gevoel? dat gevoel dat lijkt op de opluchting van eindelijk op dat toilet, eindelijk... na de plas heel lang te hebben moeten ophouden. of het gevoel van te hebben bereikt dat je de beste bent.
dichteres en cabaretière els dejonghe repeteerde bij wijze van spreken haar ted-talk vanmiddag tijdens een try-out in boxtel, in de tuin van museum vekemans. een fris en verrassend optreden van de 29-jarige antwerpse, die met deze voorstelling, getiteld ‘18 minuten’, hoge ogen gooide tijdens het laatste leids cabaretfestival - ze wist bij de hoogste vijf te eindigen.
was dat verrassend, dat succes in leiden? niet voor wie els dejonghe kent van de jaarlijkse dichtslamrap-wedstrijd in café le temps perdu in boxtel. want ook daar wist zij indruk te maken met haar poëtische performances.
het was en try-out dus. en er volgen nog meer van die try-outs. ondertussen wil dejonge proberen te komen tot een complete voorstelling, en wil ze via de try-outs en de publiciteit daaromheen de nodige bekendheid proberen krijgen. mij heeft ze al overtuigd - maar dat zet helaas geen zoden aan de dijk.