op de achtergrond de strakke lijn van de hondsbosse zeewering. dit is het buurtschapje harger, tussen petten en groet.
ik stapte hier van de fiets omdat ik dacht: dit zou zo een schoolplaat kunnen zijn. zet er wat lammetjes bij en een melkende boerin en cornelis jetses zou hier zelf aan het werk geweest kunnen zijn, zo wis en waarachtig als aap, noot, mies...
op de stranden bij de badplaatsen was het druk en vol. overal bakkend, bradend en stovend mensenvlees.
tegenover het hotel in schoorl heette een huis 'de rust is ergens anders'.
nou, die was dus hier...
Best een aardige foto, maar helaas is ook hier te zien dat het Nederlandse landschap verschraald is de afgelopen tientallen jaren door de intensivering van de agrarische sector, evenals de dieren: de koeien hebben geen hoorns meer, er is geen bloemetje te zien, en er is tevens geen enkele vogel te zien, en 1 soort gras. Een doods landschap dus. Landschapspijn heet dat.
helaas, het is niet meer de tijd van koekkoek en jetzes…