kunst kijken

Gepubliceerd op door jan van de ven
kijken naar kunst in museum slager in den bosch

't is alweer een paar maanden geleden dat ik naar museum slager in den bosch ben geweest voor de fototentoonstelling van marie jeanne van hövell tot westerflier. mooi werk. ik viel vooral voor een foto in museum teylers (rechtsboven), die precies de sfeer ademt van het museum zoals ik dat ken, met dat prachtige licht dat er rond oude uitvindingen en industrieel erfgoed valt. hier in zwart-wit om de simpele reden dat mijn leica q2 monochrom niet beschikt over een kleurenpalet, maar ik moet toegeven dat kleuren hier toch echt wel toegevoegde waarde gehad zouden hebben.

mooi werk dus, maar het leukst is natuurlijk om op een expositie mensen te fotograferen die kunst kijken.

de tentoonstelling duurt nog tot en met 14 april 2024.

zie ook de informatie op de website van museum slager

voedselbos

Gepubliceerd op door jan van de ven
bram wonders in zijn 'voedselbos buitengewoon' in wording

dungenaar bram wonders werkt op een stuk grond van een kleine hectare gestaag aan zijn voedseltuin. voedselbos buitengewoon krijgt steeds meer vorm, hoewel het allemaal nog erg jong is. pas aan het eind van de laatste zomer is bram wonders met hulp van broer jaap aan de klus begonnen: een weiland omtoveren tot een weelderig bos, zoals hij een half jaar geleden zijn project op facebook introduceerde.

witsen

Gepubliceerd op door jan van de ven
alweer twee decennia geleden, mijn foto in de stijl van witsen, dordrecht 2003.

wandelend langs de grachten in dordrecht zag ik steeds etsen en schilderijen van witsen om me heen. het was het jaar 2003 en ik besloot overkanten van de kades in de stijl van de amsterdamse schilder en fotograaf willem witsen (1860-1923) vast te leggen met een van mijn eerste digitale camera's, een minolta dimage 7i. vijf hele megapixels!
ik ben even terug gedoken in mijn foto-archief om te zien of mijn herinnering strookt met de werkelijkheid van toen. en... het klopt vrij aardig.
aanleiding voor de terugblik was mijn bezoek aan de tentoonstelling 'willem witsen, stille kracht' in het jan cunen museum in oss. die expositie is alleszins de moeite waard. de expo is nog tot en met 16 juni te zien.
in het jan cunen museum vind je ook een kleine opstelling die een indruk van witsens atelier moet geven, met zijn schildersjas, de kruk waarop hij zat en een ezel. leuk, maar... als je een betere indruk wil hebben van het atelier bij het oosterpark in amsterdam, beluister dan de aflevering over witsens atelier in de podcast 'het atelier van' van historica en museuloge hester wandel.

zie verder ook:

willem witsen in 'het atelier van'
jan cunen museum
wikipedia

 

 

huis aan de gracht in amsterdam. schilderij van willem witsen.
(foto gevonden op kunstkopie.nl).
de kruk, de ezel en de jas van willem witsen op de tentoonstelling in oss. de jas droeg de schilder meestal over zijn nachthemd. vooral de linker mouw stond stijf van de verf: hierop veegde hij z'n penselen af.

in de polder

Gepubliceerd op door jan van de ven

lekker een winterwandeling gemaakt in de polder. niet veel sneeuw meer, maar nog wel wat witte accenten. vandaag weer eens mijn fuji x100t meegenomen voor de plaatjes. die past gewoon in mijn broekzak. geweldige camera is dat toch!
de polder is die tussen den dungen en schijndel, het gebied dat 't woud wordt genoemd.
voor wie het interesseert:
de beelden zijn geschoten in raw, filmsimulatie provia/standaard. slechts geringe (contrast) bewerkingen op toegepast en geëxporteerd naar photoshop. daar geconverteerd naar zwart-wit door een nieuwe aanpassingslaag als 'gradient map' te maken. voor mij de ideale manier om kleur naar monochroom om te zetten.

onder ijs

Gepubliceerd op door jan van de ven
de begraafplaats van het voormalige instituut voor doven (tegenwoordig: kentalis) in sint-michielsgestel stond al enkele dagen onder water, maar nu liggen de graven onder ijs. de bovenkanten van de kruizen worden in het harde, koude oppervlak weerspiegeld. ik moet denken aan de titel van een roman van frederik van eeden: van de koele meren des doods. maar die associatie is wel heel erg letterlijk.