café-terras 't zwaantje op het oude marinecomplex in den helder (willemsoord). een groen houten bouwwerkje van anderhalve eeuw oud, dat hier wat misplaatst lijkt tussen scheepswerven en droogdokken. ik raak aan de praat met de man in het hoekje van het terras. hij vertelt op een gegeven moment dat-ie ergens iets over heeft geschreven in een vakblad. doet er even niet toe hoe of wat, hoewel we het volgens mij op dat moment over bier hadden.
"o", informeer ik, "bent u journalist?" per slot van rekening biedt het gespreksaanknopingspunten als je collega's bent. het antwoord blijft wat zweven, maar komt in de buurt van ja.
"herkent u hem dan niet", vraagt kim kuipers, de uitbater van 't zwaantje, die even naast de heer op het terras is komen zitten.
ik heb al enkele keren gekeken en tegen mezelf gezegd: die man ken ik. maar ik kan er echt niet opkomen. en dat zeg ik ook zo.
"als u nu zegt wie u bent, zeg ik wie ik ben", veroorloof ik me een vrijpostigheid.
"ijf blokker", zegt de grijs geklede heer.
"ijf blokker", bevestigt uitbater kuipers. "bekend van tv en onbetaalde rekeningen".
en ik vergeet me voor te stellen, zoals ik had beloofd.
ja, nu hij het zegt. en die stem, die me ook al zo bekend was voorgekomen... maar de krullen van toen ontbreken.
natuurlijk heb ik niet meteen gezegd dat-ie tot mijn helden uit het verleden behoort. zoiets doe je niet.
er ontspint zich een aangenaam, soms hilarisch gesprek, dat vooral over bier gaat. soms een twistgesprek bijna, over kleuren van gerstenat, alcoholpercentages en de prijzen van speciaalbieren.
ondertussen schiet ik een paar foto's. ik kan het niet laten.
eigenlijk beleef ik niet de kennismaking met ijf blokker de acteur, maar met ijf blokker de bierkenner. de overeenkomst tussen die twee is overigens dat ze allebei 85 jaar oud zijn.
als hij zijn koffie op heeft (hij moet nog rijden) en op punt van vertrekken staat, geef ik hem mijn kaartje. per slot van rekening had ik beloofd mij te identificeren nadat hij het had gedaan.
"o, een fotograaf nota bene", reageert blokker.
"ja, nota bene", antwoord ik.
"ach, waarom zag ik dat toch, nota bene", zegt hij daar weer op - en ik denk: waar blijft het "pollens"? maar die vraag vind ik dan weer te flauw om te stellen.
"misschien zei u 'nota bene' omdat ik u net geportretteerd heb?"
ijf blokker wil me ook zijn kaartje geven als ik daar prijs op stel. "graag", antwoord ik, "dan kan ik u de foto toesturen".
hij bevoelt de zakken van zijn colbertje. "o, ik heb geloof ik geen kaartjes meer. maar ik heb nog wel een ansichtkaart, met harry touw, mijzelf en de koningin" - waarna hij toegeeft dat dit aanbod misschien wat ijdel is. maar ik wil die kaart wel.
hij moet er even zijn tas voor halen, maar dan is-ie daar, die kaart. van de fred haché show.
we hebben het nog even over bier. ik vertel hem over mijn bier brouwende schoonzoon, die zijn recepten laat brouwen bij sint-servattumus in schijndel.
"hoe heet die brouwerij", vraagt ijf blokker.
"sint-servattumus".
"die ken ik", zegt hij. "daar ben ik weleens geweest, een paar jaar geleden".
grappig, want dat is toch zo'n beetje bij mij om de hoek.
en weg is de man die zijn huis was ontvlucht omdat er die middag gepoetst en gestofzuigd wordt.
bekend van tv en onbetaalde rekeningen... die introductie van uitbater kim kuipers van 't zwaantje is ingestudeerd - daar durf ik mijn pet onder te verwedden. ijf blokker is er per slot van rekening zo'n beetje stamgast, blijkt uit de verhalen. maar het is een leuke act.
die avond vertel ik mijn dochters over mijn ontmoeting met ijf blokker.
"wie is ijf blokker?"
ijf blokker, drummer, acteur, barend servet, meneer smit, presentator, portret- en striptekenaar, reclametekenaar...
"waar zijn we hier? hoe laat is het?"
"ik word een peu nerveu"
"als het ware"
"reeds!"
"verdomd interessant, maar gaat u verder..."
voor al diegenen die de echt baanbrekende tv-makers (onder wie dus ijf blokker) uit de jaren zeventig niet kennen, hier een linkje naar ijf blokkers wikipedia-lemma.