omdat de provinciale weg n279 zo nodig naar tweekeerzobreed moet worden opgekrikt, zal de aa wijken. dat wil zeggen, de rivier moet opschuiven waar zij de wegenbouwers in de weg zit. zoals hier, op deze foto van het gebied dat beekveld heet.
rechts de ooit langs de weg gekanaliseerde aa en links daarvan, achter de dijk, de nieuwe rivier. de graafmachines zijn bezig met het laatste deel van de omlegging. een stukje dijk nog erbij en een beetje grond nog weg te graven (tussen beide graafmachines in).
de aa raakt het recht-toe-recht-aan karakter kwijt. ook hier kan de rivier - zoals op meer plaatsen in de omgeving - weer meanderen. de natuur krijg weer een kans. hier en nu wordt dus eigenlijk nieuwe natuur gecreëerd - hoewel 'nieuwe natuur' natuurlijk een dijk van een contradictio in terminis is.
in de jaren 80 van de vorige eeuw werd gefulmineerd tegen de silo in het midden van de foto aan de horizon. het 'kunstwerk' heb ik door een planoloog van het toenmalige stadsgewest 's-hertogenbosch 'de penis van silo' horen noemen. er maalt nu niemand meer om. het bouwwerk heeft zijn plekje in het landschap veiliggesteld.
Wijlen Vic Langenhoff (redacteur De Tijd) noemde destijds het Provinciehuis ‘schaamteloze erectie in het Bossche Broek’.
🙂